RSS Feed
Wednesday, January 7, 2009 | 
Өнгөрсөн долоо хоногт Баянчандмань явъя гэж баахан амьтан хүнийг татаж чангаав. Хамаг л таньдаг мэддэг блогчиндоо санал хүсэлт тавив. Ажлын өдөр байснаас ихэнх хүний зав зай болохгүй байв. Тэгээд Банжигийн Гамп, Гөүгөү-н Үлэмж, саармаг Зараа, бид 4үүлээ 4 цагт УБ-с Баянчандмань-н зүг гархаар болов.
Баянчандманаас явуулсан машинд суугаад эхлээд Гампыг ажлаас нь очиж авчаад, Үлэмжийг центерпойнт дээр ир гэж зарилагдчаад зам дээр торойж буй Зараа дээр ирлээ. Гэтэл Зараа ах хордлого авчихсан, дээшээ ч харж чадахгүй хамаг хөлсөө гоожуулчихсан замын хашлага дээр сууж байлаа /Юунд хордсоныг нь хэлээгүй шдээ/. Харваас аймар муу байгаа хүнийг авч явж уулын мухарт баллаад яахав гэж бодоод үлдээхээр шийдэв.
Биднийг явах гэж мунгинаж явах зуур гөү гөү-н Дэвдээхэй Зараа ахаасаа бичгийн цаас авхаар ирсэн байж таарав. Дэвдээхэйд хэлтэл цаадах чинь явмаар байна гэв. Тэхдээ юутай ч Зарааг гэрт нь хүргэж өгөөд ирий гээд яваад өгөв. Ингээд Гамп, Үлэмж, бидэн 3 яг явхыг завдан суутал үнэн санаачлагатай Сторми өөрийн машинтайгаа "би явнаа" гээд хүрээд ирсэн. Цаг давчуу, хүүхдүүд цугларсан, багш утасдаад, жолооч яараад байсан учир Стормиг араас хүрээд ир гэчихээд 3уулаа гараад шидцэн.
Замдаа Үлэмж лекц бэлдээл аргагүй л багш хүн шиг байв. 30 минут хүрснүү үгүй юү ниссээр Баянчандманьд хүрээд ирэв. Сургуулийн үүдэн дээр багш тосч аваад дотогш орууллаа. Ямар ч байсан жолооч бол ФОРМУЛА-д уралдаж байгаа ШУМАХЕР шиг л давхиж байсныг хэлэхгүй бол болку байх. .
Орсон чинь аягүй хөөрхөн жижкэн жижкэн хүүхдүүд өндөлзөөд, бондойгоор суучихаж. Нилээн олуулаа байнаа. Нийтдээ 150 гаруй хүүхэд цугларсан гэсэн. Бид жоохон хоцорч очсон тул иртэл нь гээд урлагын тоглолт зохион байгуулсан байв. Орсны дараа биднийг тайзан дээр гаргаж суулгаад 2 сурагч морин хуур дарж өгөв. Аянд нь сайхан уяраад авсан.
Тэр хүүхдүүд цугласан өрөө ямар хөөрхөн байсан гээч, Яг шинэ жил болох гэж байгаа юм шиг саа, шаараар чимэглэсэн байсан. Хүүхдүүд ёстой бондгор, хайрлахгүй байхын аргагүй гэдэг шиг харагдаж байсан. Бид 3-г байнга дагуулж хараастай. ккк
Ингээд хүүхдүүдэд зориулан Үлэмж ах лекцээ уншив. Лекцэнд интернэт гэж юу вэ, блог гэж юу вэ?, хүмүүс яагаад блог бичдэг, ямар ач холбогдол нь юм? гэх мэт асуултуудад хариулт өгөхүйц мэдээлэл байлаа. Гамп ах блогыг хүүхдүүдийн амьдралтай холбож ярьхыг зөвлөсөн. Дараа нь би жоохон напи напи хийжаагаад маргааш өглөө 11 цагт хүүхдүүдтэй дахин уулзахаар тохироод тэр өдрийн ажилаа дуусгав. Ярьж байх үеээр хүүхдүүд аягүй хөөрхөн чимээгүй сонсоод, анхааралтай сууж байсан. Ганц нэг хүнийг эс тооцвол /атман, тэжээлийн блок нарыг дурьдсангүй. Түрүүлж очсон хүмүүс аппаратгүй байсан учир ямар ч зураг авч чадаагүй/.
Ажилаа дуусгаад мэдээлэл зүйн өрөөнд нь орлоо. Хамаа намаагүй өрсөн, угсарсан компютер байхийг олж харлаа. Дээр нь АМ ЦАНГАВ гээд биччихэж. Хархад ёстой сонин, бас гайхалтай. Тэр компюьерийг хотын нилээд гайгүй сургуулиас ч олохгүй байх. Энэ бүхнээс мэдээлэл зүйн багш ямар идэвхи санаачлагатай болох нь харагдаж байсаан.
Мэдээлэл зүйн өрөөнөөс 5 алхаад л бидний байрлах 5 ортой өрөө байдаг юм билээ. Түрүүчийн бичлэг дээр тавьсан зурагнаас хамаагүй тохилог, сайхан өрөө байсан.
Өрөөндөө хальт орчоод хоол идхээр гал тогоонд ирэв. Тогооч эгчийн хийсэн, орги гурилтай шөл. Тасархай амттай /хоолыг нэр хүндтэй идэх тухай бичээгүй/.
Хоолоо идээд сууж байтал араас манай хэсэг блогчид ирлээ гэж дууддаг байгаа. Гараад хартал 2 машин дүүүрэн хүн. Тодруулбал Сторми ахын цуглуулж ирсэн Гадаад хэл, Дэвдээхэй, Компот, Зараа, Сайнаа, Май газар, Анимэ гэсэн нөхдүүд байлаа. Тэднийг багш дагуулж орж хоол идүүлээд, дахиж нэмж 6 ортой өрөө гаргаж өгсөн. Ингээд хүмүүс хоорондоо пан пан хийж байгаад нилээн орой унтах шиг болсон.
Маргааш өглөө эртэч ах Гампаар сэрээлгэсэн манай өрөөний 4 хүн /Гамп, Үлэмж, Гадаад хэл, Би/ босоод Үлэмжээр хажуу өрөөний 7 хүнийг /Зараа, Дэвдээхэй, Анимэ, Сайнаа, Компот, Сторми, Май газар. Манай өрөөнд байсан 2 сул орыг тоохгүй, хажуугийн өрөөнд бөөнөөрөө хэрхэн унтсаныг хэлкүэ/ сэрээлгэв.
Эрт боссон зарим залуус маань очиж хүүхдүүдэд туслан мод түлээ хагалаж өгч, хоорондоо найзууд шиг л байсан гэжугам. Хөдөөний сургуулийн хүүхдүүд өөрсдөө гал түлээгээ бэлддэг юм билээ.
Тэгээд цайгаа уучаад өглөөний цэвэр агаар амигалангаа ууланд гарч хийморио сэргээгээд авав. Багш тэндхийн сонин сайханг ярьж, манай хэд бие биенээ хөгжөөж явлаа /Үлэмж цасан дээр хөлөөрөө нэр бичсээд байсныг , Май газар замын цагдаа хийснийг хэлсэнгүй кк /.
Эргэж ирээд сууж байтал сургуулийн захирал багш биднийг хүлээн авч уулзая гэж дуудуулсан юм. Нэгэнт ирсэн хүмүүс чинь сургуулийн захиралыг хүртэл блог бичих ажилд уруу татаж, санал сэтгэгдэлээ солилцов. Хүмүүс ингэж их сэтгэл гаргаж байгаад нь ёстой их баярлаж, хайр хүрсээр явсан.
11 цагт мэдлээлэл зүйн өрөөнд орж ирсэн хэсэг хүүхдүүдтэй блогын тухай ярилцаж, асуусан асуултанд нь хариулж суув. Тэр зуур Баянчандмань-н сургууль маань өөрөө блогтой болов. /Зараа ах сүйхээтэйгээрээ гялс гөү гөү дээрээ нээгээд өгснийг дурьдаагүй шүү/ Хаяг нь: http://bayanchandmani.blog.gogo.mn манай блогчид зав зайтай үедээ орж байхгүй юу.
Бас нэг сэтгэл хөдлөгөсөн зүйл бол тэр сургуулийн 8-н Б ангийн сурагчид /Зураг дээр 8Б-нхан/ багшийн оролцоогүйгээр өөрсдөө хийсэн гээд дурсгалын самбар бэлэглэсэн. Ёстой хөөрхөн. /Самбараа дараа харуулнаа./
Нэг ч гэсэн блог нэмээд гэрийн зүг давхицгаав. /замдаа юу ярьсныг орхисон/
Тэнд өнгөрөөсөн нэг өдөр үнэхээр дурсгалтай сайхан байлаа. Сэтгэл гарган хамт явсан блогчин андууддаа бас биднийг чих тавин сонссон хүүхдүүддээ, сургуулийн удирлагуудад маш их баярлалаа.
Блогчидтой уулзсанаар тэр сургуулийн нилээн хэдэн хүүхэд блог бичихээр шийдсэн байх гэсэн найдвар өвөрлөсөөр гэртээ ирэв...
Жич: Миний бичээгүй болон, ам ч нээгээгүй элдэв хошин, инээдмийн юмнуудыг манай алдартай нөхөр Гамп блог дээрээ бичих байхаа.
Энэ бичлэгийг нийтлэж байх үед тэндхийн сургуулийн нэг хүүхэд мснжрээр блог нээсэн тухайгаа хэлж байна. Гөү гөү дээр нээсэн байна. Архагууд сайн туслаад хүн болгоод авна биз. Блог хаяг нь: http://xuvilgaan.blog.gogo.mn/ . За бүгдэнд нь амжилт хүсье.
Баянчандманаас явуулсан машинд суугаад эхлээд Гампыг ажлаас нь очиж авчаад, Үлэмжийг центерпойнт дээр ир гэж зарилагдчаад зам дээр торойж буй Зараа дээр ирлээ. Гэтэл Зараа ах хордлого авчихсан, дээшээ ч харж чадахгүй хамаг хөлсөө гоожуулчихсан замын хашлага дээр сууж байлаа /Юунд хордсоныг нь хэлээгүй шдээ/. Харваас аймар муу байгаа хүнийг авч явж уулын мухарт баллаад яахав гэж бодоод үлдээхээр шийдэв.
Биднийг явах гэж мунгинаж явах зуур гөү гөү-н Дэвдээхэй Зараа ахаасаа бичгийн цаас авхаар ирсэн байж таарав. Дэвдээхэйд хэлтэл цаадах чинь явмаар байна гэв. Тэхдээ юутай ч Зарааг гэрт нь хүргэж өгөөд ирий гээд яваад өгөв. Ингээд Гамп, Үлэмж, бидэн 3 яг явхыг завдан суутал үнэн санаачлагатай Сторми өөрийн машинтайгаа "би явнаа" гээд хүрээд ирсэн. Цаг давчуу, хүүхдүүд цугларсан, багш утасдаад, жолооч яараад байсан учир Стормиг араас хүрээд ир гэчихээд 3уулаа гараад шидцэн.
Замдаа Үлэмж лекц бэлдээл аргагүй л багш хүн шиг байв. 30 минут хүрснүү үгүй юү ниссээр Баянчандманьд хүрээд ирэв. Сургуулийн үүдэн дээр багш тосч аваад дотогш орууллаа. Ямар ч байсан жолооч бол ФОРМУЛА-д уралдаж байгаа ШУМАХЕР шиг л давхиж байсныг хэлэхгүй бол болку байх. .
Орсон чинь аягүй хөөрхөн жижкэн жижкэн хүүхдүүд өндөлзөөд, бондойгоор суучихаж. Нилээн олуулаа байнаа. Нийтдээ 150 гаруй хүүхэд цугларсан гэсэн. Бид жоохон хоцорч очсон тул иртэл нь гээд урлагын тоглолт зохион байгуулсан байв. Орсны дараа биднийг тайзан дээр гаргаж суулгаад 2 сурагч морин хуур дарж өгөв. Аянд нь сайхан уяраад авсан.
Тэр хүүхдүүд цугласан өрөө ямар хөөрхөн байсан гээч, Яг шинэ жил болох гэж байгаа юм шиг саа, шаараар чимэглэсэн байсан. Хүүхдүүд ёстой бондгор, хайрлахгүй байхын аргагүй гэдэг шиг харагдаж байсан. Бид 3-г байнга дагуулж хараастай. ккк
Ингээд хүүхдүүдэд зориулан Үлэмж ах лекцээ уншив. Лекцэнд интернэт гэж юу вэ, блог гэж юу вэ?, хүмүүс яагаад блог бичдэг, ямар ач холбогдол нь юм? гэх мэт асуултуудад хариулт өгөхүйц мэдээлэл байлаа. Гамп ах блогыг хүүхдүүдийн амьдралтай холбож ярьхыг зөвлөсөн. Дараа нь би жоохон напи напи хийжаагаад маргааш өглөө 11 цагт хүүхдүүдтэй дахин уулзахаар тохироод тэр өдрийн ажилаа дуусгав. Ярьж байх үеээр хүүхдүүд аягүй хөөрхөн чимээгүй сонсоод, анхааралтай сууж байсан. Ганц нэг хүнийг эс тооцвол /атман, тэжээлийн блок нарыг дурьдсангүй. Түрүүлж очсон хүмүүс аппаратгүй байсан учир ямар ч зураг авч чадаагүй/.
Ажилаа дуусгаад мэдээлэл зүйн өрөөнд нь орлоо. Хамаа намаагүй өрсөн, угсарсан компютер байхийг олж харлаа. Дээр нь АМ ЦАНГАВ гээд биччихэж. Хархад ёстой сонин, бас гайхалтай. Тэр компюьерийг хотын нилээд гайгүй сургуулиас ч олохгүй байх. Энэ бүхнээс мэдээлэл зүйн багш ямар идэвхи санаачлагатай болох нь харагдаж байсаан.
Мэдээлэл зүйн өрөөнөөс 5 алхаад л бидний байрлах 5 ортой өрөө байдаг юм билээ. Түрүүчийн бичлэг дээр тавьсан зурагнаас хамаагүй тохилог, сайхан өрөө байсан.
Өрөөндөө хальт орчоод хоол идхээр гал тогоонд ирэв. Тогооч эгчийн хийсэн, орги гурилтай шөл. Тасархай амттай /хоолыг нэр хүндтэй идэх тухай бичээгүй/.
Хоолоо идээд сууж байтал араас манай хэсэг блогчид ирлээ гэж дууддаг байгаа. Гараад хартал 2 машин дүүүрэн хүн. Тодруулбал Сторми ахын цуглуулж ирсэн Гадаад хэл, Дэвдээхэй, Компот, Зараа, Сайнаа, Май газар, Анимэ гэсэн нөхдүүд байлаа. Тэднийг багш дагуулж орж хоол идүүлээд, дахиж нэмж 6 ортой өрөө гаргаж өгсөн. Ингээд хүмүүс хоорондоо пан пан хийж байгаад нилээн орой унтах шиг болсон.
Маргааш өглөө эртэч ах Гампаар сэрээлгэсэн манай өрөөний 4 хүн /Гамп, Үлэмж, Гадаад хэл, Би/ босоод Үлэмжээр хажуу өрөөний 7 хүнийг /Зараа, Дэвдээхэй, Анимэ, Сайнаа, Компот, Сторми, Май газар. Манай өрөөнд байсан 2 сул орыг тоохгүй, хажуугийн өрөөнд бөөнөөрөө хэрхэн унтсаныг хэлкүэ/ сэрээлгэв.
Эрт боссон зарим залуус маань очиж хүүхдүүдэд туслан мод түлээ хагалаж өгч, хоорондоо найзууд шиг л байсан гэжугам. Хөдөөний сургуулийн хүүхдүүд өөрсдөө гал түлээгээ бэлддэг юм билээ.
Тэгээд цайгаа уучаад өглөөний цэвэр агаар амигалангаа ууланд гарч хийморио сэргээгээд авав. Багш тэндхийн сонин сайханг ярьж, манай хэд бие биенээ хөгжөөж явлаа /Үлэмж цасан дээр хөлөөрөө нэр бичсээд байсныг , Май газар замын цагдаа хийснийг хэлсэнгүй кк /.
Эргэж ирээд сууж байтал сургуулийн захирал багш биднийг хүлээн авч уулзая гэж дуудуулсан юм. Нэгэнт ирсэн хүмүүс чинь сургуулийн захиралыг хүртэл блог бичих ажилд уруу татаж, санал сэтгэгдэлээ солилцов. Хүмүүс ингэж их сэтгэл гаргаж байгаад нь ёстой их баярлаж, хайр хүрсээр явсан.
11 цагт мэдлээлэл зүйн өрөөнд орж ирсэн хэсэг хүүхдүүдтэй блогын тухай ярилцаж, асуусан асуултанд нь хариулж суув. Тэр зуур Баянчандмань-н сургууль маань өөрөө блогтой болов. /Зараа ах сүйхээтэйгээрээ гялс гөү гөү дээрээ нээгээд өгснийг дурьдаагүй шүү/ Хаяг нь: http://bayanchandmani.blog.gogo.mn манай блогчид зав зайтай үедээ орж байхгүй юу.
Бас нэг сэтгэл хөдлөгөсөн зүйл бол тэр сургуулийн 8-н Б ангийн сурагчид /Зураг дээр 8Б-нхан/ багшийн оролцоогүйгээр өөрсдөө хийсэн гээд дурсгалын самбар бэлэглэсэн. Ёстой хөөрхөн. /Самбараа дараа харуулнаа./
Нэг ч гэсэн блог нэмээд гэрийн зүг давхицгаав. /замдаа юу ярьсныг орхисон/
Тэнд өнгөрөөсөн нэг өдөр үнэхээр дурсгалтай сайхан байлаа. Сэтгэл гарган хамт явсан блогчин андууддаа бас биднийг чих тавин сонссон хүүхдүүддээ, сургуулийн удирлагуудад маш их баярлалаа.
Блогчидтой уулзсанаар тэр сургуулийн нилээн хэдэн хүүхэд блог бичихээр шийдсэн байх гэсэн найдвар өвөрлөсөөр гэртээ ирэв...
Жич: Миний бичээгүй болон, ам ч нээгээгүй элдэв хошин, инээдмийн юмнуудыг манай алдартай нөхөр Гамп блог дээрээ бичих байхаа.
Энэ бичлэгийг нийтлэж байх үед тэндхийн сургуулийн нэг хүүхэд мснжрээр блог нээсэн тухайгаа хэлж байна. Гөү гөү дээр нээсэн байна. Архагууд сайн туслаад хүн болгоод авна биз. Блог хаяг нь: http://xuvilgaan.blog.gogo.mn/ . За бүгдэнд нь амжилт хүсье.
0 comments:
Post a Comment